Ik ben gefascineerd door de geschiedenis van ons eten. Het leek me dan ook leuk een serie te maken waarin ik de geschiedenis van beroemde gerechten en producten onder de loep neem. In dit deel van de serie: pêche melba en melba toast.
Geschiedenis van beroemde gerechten
Nellie Melba
Als er maar liefst twee gerechten naar je zijn vernoemd, dan kun je wel zeggen dat je beroemd was. Wereldberoemd! Dat was Nellie Melba (1861-1931) dan ook. Deze Australische sopraan toerde jarenlang over de hele wereld. Haar portret staat zelfs op het Australische biljet van 100 dollar!
Nellie Melba was de artiestennaam van Helen Porter Mitchell. Haar naam leidde ze af van de stad Melbourne. Nellie was ook wel de Heintje Davids van down under. Omdat ze zo veel afscheidsconcerten gaf kent men in Australië ook wel de uitdrukking: “more comebacks than Nellie Melba”.
Melba toast
Wie kent ze niet. Van die dunne, knapperige langwerpige toastjes. Al sinds de jaren 70 niet meer weg te denken van menig feest en partij. Belegd met kaas, paté of salade.
Toen Nellie Melba in 1897 erg ziek was en zich aan een dieet moest houden (of een andere versie: ze was weer eens op dieet), creëerde de Franse chef-kok Auguste Escoffier de toast voor haar. Naar het schijnt omdat hij verliefd op haar was. En blijkbaar gaat ook de liefde van de vrouw door de maag, zelfs als je ziek bent!
Melba toast is feitelijk een geroosterde snee brood die je zijdelings halveert en daarna nog een keer roostert. Een andere versie van het verhaal luidt dan ook dat diva Nellie herstellende was van een griepje en de door haar bestelde toast veels te dik vond. Ze bleef deze maar terugsturen naar de keuken totdat uiteindelijk de flinterdunne toast overbleef: Melba toast.
Pêche Melba
Pêche Melba is een klassiek dessert, gemaakt met vanille-roomijs, halve witte gepocheerde perziken, een saus van frambozen en poedersuiker en geschaafde amandelen. En beslist GEEN slagroom! Door de witte perzikken te pocheren in suikerwater met vanille en pas na het pocheren te ontvellen, krijgen de perziken een mooiere kleur.
Het was wederom de Franse topkok Auguste Escoffier die dit gerecht in 1892 creëerde voor Nellie Melba. Het werd geserveerd in het Hotel Savoy in London waar Escoffier destijds werkzaam was. Eigenlijk was dit gerecht eerder het gevolg van een compromis: Nellie stond erop om tijdens het galadiner pêches flambée geserveerd te krijgen, Escoffier wilde persé ijs serveren. Als dank voor deze oplossing gaf Nellie Escoffier toestemming dit nieuwe gerecht naar haar te noemen.
Er is echter ook nog een andere versie: Nellie was dol op ijs maar deze koude lekkernij was beslist niet goed voor haar stembanden. Escoffier creëerde daarom voor haar een gerecht dat slechts deels uit ijs bestaat en daardoor een minder grote aanslag op haar stembanden was. Wederom een teken van liefde toch?
George Auguste Escoffier (1846-1935) heeft overigens nog wel meer beroemde gerechten op zijn naam staan. Maar daar kom ik in een andere aflevering wel weer op terug. Escoffier was een culinair genie en chef-kok in o.a. Parijs en London in de luxueuze hotels van het Ritz concern. Met zijn boek ‘Le Guide Culinaire’ – met 5000 recepten – droeg hij bij aan de modernisering van de Franse kookkunst.
Als er ooit een gerecht naar jou zou worden vernoemd, wat zou dat dan zijn? Klinkt misschien vreemd, maar ik hoop een lekker blauw stinkend kaasje 🙂 Blue de Anne-Marie
Meer lezen over de geschiedenis van beroemde gerechten?
Bewaar dit verhaal op Pinterest:
Ontzettend leuk geschreven! Dit wordt een van mijn favoriete rubrieken. 🙂 Miss Melba was wel een diva, zeg!
Het lijkt me leuk om de Peche Melba eens na te maken. Enne… is de Dame Blanche ook niet van dezelfde chef, of heb ik dat verkeerd onthouden?
Josephine recently posted…[Gastblog] Victoriaanse Science Fiction met The War Of The Worlds
https://www.myinnervictorian.nl/victoriaanse-science-fiction-war-of-the-worlds/
Klopt helemaal, die is ook van Escoffier.
Wat een ontzettend leuke rubriek is dit. Grappig dat ze nu niet meer bekend staat om haar zangkunsten, maar om de voeding die naar haar vernoemd is.
Wat een toffe rubriek! Ik vind hem nu al leuk! Tof dat je het allemaal zo uit hebt gezocht. Ik ben benieuwd naar de volgende afleveringen.
Ik ben er al druk mee bezig, zo leuk om te schrijven ook!