Ik hoor het mensen vaak zeggen: later, dan maak ik die mooie reis naar Amerika. Als de kinderen wat groter zijn. Of als ik met pensioen ga. Als, als, als…… Maar wat als later niet meer komt? Of als je later niet meer in de gelegenheid bent om te doen wat je altijd wilde doen? Omdat je het geld er niet voor hebt of je gezondheid je in de steek laat? En sowieso, wat doe je dan in de tussentijd? Tussen nu en later? Het leven is te kort voor later! Leven moet je doen in het hier en nu.
Speciale gelegenheden
We bewaren heel vaak spullen voor ‘speciale gelegenheden’. Die mooie jurk voor dat ene feestje, schitterende sieraden voor de feestdagen, die goede wijn voor als er visite komt. Maar is het hele leven eigenlijk niet één grote speciale gelegenheid? Wat mij betreft namelijk wel!
Nu ben ik sowieso al een levensgenieter pur sang. Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf de slingers ophangen. En die slingers, die kunnen, nee moeten gewoon iedere dag!
Hang die slingers en ballonnen op!
Dus trek die mooie feestjurk aan naar je werk op maandag. Want hoe vaak draag je die jurk nou uiteindelijk? Wie heeft er plezier van als die jurk 364 dagen per jaar in de kast blijft hangen? Bovendien, de maandag kan wel wat glitter & glamour gebruiken!
Eet je pasta op dinsdag van een bord van dat mooie servies dat normaal alleen uit de kast komt op zon- en feestdagen. Drink die fantastische fles bubbels uit je mooiste kristallen glazen op woensdag! We zijn alweer op de helft van de week!
Ga gourmetten op donderdag. Lekker makkelijk, een avondje niet koken, en het is reuze gezellig. Lekker een beetje rommelen met kleine pannetjes en stukjes vlees, vis en groente. Kleine aardappeltjes, eitjes, pannenkoekjes. Waarom alleen met Pasen en Kerst?
Ga vrijdagavond in bad en smeer je in met die dure bodycreme ‘voor speciale gelegenheden’. Een rustig avondje met een boek op de bank is toch een speciale gelegenheid? Vooral als je zo heerlijk ruikt!
Het leven is te kort voor later
Hetzelfde geldt wat mij betreft ook voor reizen. Als je (financieel) in de gelegenheid bent om te gaan: doen! We hebben met Bodhi al veel mooie en verre reizen gemaakt. En ook toen hoorde ik andere ouders vaak zeggen: ‘Wij willen ook met de kinderen naar Amerika, maar ik wacht tot ze wat ouder zijn zodat ze zich het kunnen herinneren’. Ik snap dat nooit zo goed. We hebben nu een fantastische reis en heel veel fijne momenten daarna waarin we herinneringen ophalen. En okay, misschien herinnert Bodhi zich die reis naar Amerika over 10 jaar niet meer. Dan gaat hij toch lekker zelf nog een keer?
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hier over denken! Iedere dag een feestje of ben je meer van de speciale gelegenheden?
Weer een leuk stuk Anne Marie en zo waar. Ik betwijfel of Bodhi alles over zijn vakanties over tien jaar is vergeten. Bovendien hebben jullie nog vele foto’s.
Zelf kan ik onze vakanties als kind nog goed herinneren niet alles natuurlijk.
En foto’s was in onze tijd nog een zeldzaamheid. En omdat ik dit jaar 70 word
Kan ik er over meepraten. Liefs mama.
Dank je wel! Ik denk idd ook wel dat mooie herinneringen heel lang kunnen blijven hangen. Maar ik vind vooral dat je hier en nu moet genieten van wat je doet.
Mooi geschreven! En inderdaad… na heel vaak erachter komen dat mijn kinderen de leukste jurkjes nooit droegen… laat ik ze nu als ze dat willen juist wel in een feestoutfit naar school gaan. Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk en dit soort kleine geluksmomentjes moet je jezelf af en toe gewoon gunnen. En las ik nu goed dat ook jij toch naar de kamer van koophandel bent gegaan? Good for you! (ik ook hihi) Weg met de twijfels en ervoor gaan!
Dank je! Ja dat van de KvK kwam eigenlijk wel een beetje door onze gezellige sessie bij het Miss Publicity event. In de trein naar huis dacht ik: waarom niet? Leuk dat jij ook de stap genomen hebt!
Wat een mooi blog. Ik ben het er helemaal mee eens! Ik heb juist veel gereisd, dus weinig tot niets gespaard maar heb wel de prachtigste herinneringen, price less 🙂
Dank je Josine! Dat zeg ik ook altijd, herinneringen zijn onbetaalbaar!
Mooi geschreven. Het leven is zeker een feestje alleen voor de één helaas wat meer dan voor de ander.
Dat is zeker waar Karin. Op veel factoren hebben we helaas geen invloed. Maar voor de dingen die je wel zelf kunt doen of beïnvloeden wil ik proberen zo positief mogelijk te leven.