Vorige week woensdag was het precies een jaar geleden dat ik op de operatietafel lag voor een maagverkleining. Tijdens deze operatie werd een zogenaamde gastric bypass uitgevoerd. Daarbij wordt van (een deel van je) oude maag een nieuwe maag gemaakt. Een kleinere maag, met de grootte van een kiwi (ter vergelijking: een normale maag heeft de grootte van een meloen). Die dag begon dan ook mijn nieuwe leven op weg naar Anne-Marie 2.0 Hoe het mij vergaan is en hoe het nu met me gaat, dat vertel ik je vandaag!
Nederlandse Obesitas Kliniek
De maagverkleining is onderdeel van een uitgebreid traject wat ik heb doorlopen bij de Nederlandse Obesitas Kliniek. Na een uitgebreide voorlichting en een nog uitgebreidere screening ben ik daar in januari 2016 gestart met het voortraject. Samen met negen andere mannen en vrouwen werden we in zes weken begeleid naar en voorbereid op ons nieuwe leven. Door een psycholoog, een diëtiste, arts en bewegingsdeskundige. Pittige ochtenden waren dat. Vol voedingsadviezen, info over medicatie, praten over soorten honger, samen sporten, lachen en huilen. Een intensief maar ook nuttig traject. Want met een operatie alleen ben je er natuurlijk niet. Ik was te dik. Veel te dik. En dat kwam omdat ik te veel at. Dol was op lekker eten. Eigenlijk ook alles lust. Nooit vol zat. At als ik verdrietig was, boos, gelukkig of blij.
Het allermoeilijkste aan een maagverkleining
Het allermoeilijkste van dit hele traject was uiteindelijk niet het intensieve voortraject. Of de operatie zelf. En ook niet de behoorlijk pittige eerste maanden daarna. Het allermoeilijkste is het nemen van de beslissing om geopereerd te worden. Een beslissing die je namelijk maakt voor het leven. En die gewoon heel veel denkwerk met zich meebrengt. Over jezelf en hoe het allemaal zo gekomen is. En of het geen zwaktebod is. Want zo voelde het voor mij namelijk in het begin. Kan ik het dan echt niet zelf? Echt niet? Ook niet na die 500 pogingen die ik al gedaan had?
Het was dan ook goed om de chirurg tijdens één van de voorlichtingsbijeenkomsten te horen zeggen dat morbide obesitas (ja, die rotnaam heeft het dus als je een BMI hebt van 40 of meer….) eigenlijk een ziekte is. En dat slechts 2% (!) van de mensen met morbide obesitas in staat is om zelf blijvend gewichtsverlies te realiseren. Kiezen voor een operatie is dus geen zwaktebod maar een verstandige keuze. En toen ik die keuze uiteindelijk gemaakt had was alles daarna eigenlijk best wel goed te doen. Niet makkelijk, maar beslist niet moeilijk. Ik ging ervoor, met hart en ziel!
De operatie
De operatie is met al met al erg meegevallen. Okay, het voelt de eerste paar dagen alsof er olifant over je borstkas is heen gelopen. En je mag de eerste paar weken niet veel tillen of doen, maar de vijf kleine sneetjes van de kijkoperatie genazen snel en ik hoefde maar één nacht in het ziekenhuis te blijven! En na eerst vijf dagen vloeibaar eten (yoghurt, soep) smaakte die eerste cracker met kaas fantastisch! Ik was in het begin snel moe, en dat is ook niet gek. Het blijft een zware operatie en je moet weer op krachten zien te komen met een lichaam dat maar heel weinig binnenkrijgt. Na twee maanden ben ik ook begonnen met sporten. Eerst één keer in de week krachtraining en na de zomer twee keer in de week. En vanaf de zomer ben ik ook begonnen met lopen. Met een Jawbone up (stappenteller) daag ik mijzelf iedere dag uit om ca. 6 kilometer te lopen (9000-10000 passen).
Half jaar later
Een half jaar geleden schreef ik hier op mijn blog al over mijn maagverkleining. Ik was toen 36 kilo afgevallen en wilde er graag nog zo’n 20 kwijtraken. Maar wat voelde ik me al goed! Met een compleet nieuwe garderobe in een paar maten kleiner. Een betere conditie, een perfecte bloeddruk en genietend van de kleine dingetjes die een ander geeneens zou opvallen. Zelf je teennagels kunnen lakken bijvoorbeeld. Of niet meer om een verlengstukje hoeven vragen voor de gordel in het vliegtuig. In de achtbaan gaan en niet bang hoeven zijn dat de beugel niet dichtgaat. Geloof me, been there…..
De nadelen
Waren er ook nadelen aan de maagverkleining? Zeker weten! Mijn lievelingseten, pasta, eet ik niet vaak meer. Het valt niet lekker, blijft als een soort bal in mijn slokdarm hangen. Niet lekker. En ik heb het altijd koud. Zo ontzettend koud. Ben ik helemaal niet gewend, want ik was dus zo iemand die in de winter op blote voeten liep en geen vest of trui in haar garderobe had. Dat is nu dus wel anders! En van mijn haren is nog ongeveer de helft over. Hele bossen zaten er soms in mijn borstel. Het lijkt nu wat minder te worden en het schijnt ook weer helemaal goed te komen maar oh wat een zielig staartje heb ik momenteel…. En vet is ook best wel een goede botox voor je nek en gezicht. Ik heb in ieder geval behoorlijk wat extra rimpels en een akelig nekje gekregen.
Maar hé, dit alles weegt natuurlijk niet op tegen alle voordelen. Dat ik naar de tram kan sprinten zonder te hijgen, een skinny jeans pas in maat 40-42, spieren heb op plekken waarvan ik niet wist dat daar spieren zaten. Dat ik kan winkelen in gewone winkels (bye bye groten maten). En kan dragen wat ik leuk vind in plaats van wat past. Energie heb voor 10, iedere dag complimentjes krijg (bring it on, ik geniet ervan!) en me gewoon heel heel heel erg goed voel.
En nu….
Ik ben momenteel 53 kilo kwijt. En val nog steeds af. Niet veel, maar toch. Ik weet ook niet goed wanneer het stopt. Gemiddeld raken mensen na een maagverkleining tussen de 60 en 80% van hun overgewicht kwijt. Ik zit nu op 81%. Een succesvolle patiënt dus. Maar voor mijzelf zou ik er graag nog 3,5 kwijtraken. Omdat ik dan een gewicht heb waar ik happy mee ben. Nog steeds niet slank, maar slank genoeg. Met een kledingmaat waarmee ik overal goed kan slagen. Gaat me vast lukken, ik weet het zeker. En ik krijg dus van Peter en Bodhi een week New York cadeau! Dat was mijn beloning voor 50 kilo afvallen. Wanneer we gaan weet ik nog even niet. We hebben net een vakantie naar Thailand geboekt dus het geld is voorlopig even op.
Op 4 april hebben we de afsluitende groepssessie. En begint het natraject waarbij we na een half jaar en daarna jaarlijks nog terugkomen voor bloedonderzoek, wegen en meten en bijkletsen. Ik ben dan ook trots op al mijn groepsgenoten die allemaal stuk voor stuk fantastisch goed zijn afgevallen en er prachtig uitzien. Ik zal hun nog vragen of ik tezijnertijd de voor- en nafoto van de groep online mag zetten (alleen als zij het allemaal goed vinden natuurlijk).
Mocht je nog vragen hebben, schroom dan niet ze te stellen in de reacties. Ik geef overal antwoord op, het enige wat ik voor me houd is mijn gewicht (dat blijft een dingetje, ook nu nog).
WoW. Wat ontzettend goed dat je dit deelt. Ik weet zeker dat je een inspiratie bent voor heel veel mensen. Dat het ook wel eens minder goed gaat na een maagverkleining heb ik ook gezien. Onze buurman heeft er namelijk ‘doorheen’ gegeten en is weer net zo dik, zo niet dikker, dan voor de operatie. Wat maar aangeeft dat je het alsnog allemaal zelf moet doen. Als iemand die ook nog 20 kilo kwijt moet weet ik maar al te goed hoe moeilijk afvallen is. Petje af.
Wat een lieve woorden Simone, dank je wel! Ik hoop inderdaad anderen te inspireren en het taboe rondom een maagverkleining wellicht iets kleiner te maken.
Wauw, wat een verhaal Anne-Marie! En wat stoer dat je het zo opschrijft. Ik vind het ontzettend knap van je. Je ziet er geweldig uit!
Dank je Hilde. Van je af schrijven werkt ook best therapeutisch.
Jeetje. Dat wist ik niet. Knap dat je de operatie hebt aangedurfd. Deze schrijnt nogal risicovol te zijn. Veel succes met de laatste kilo’s!
Een operatie is natuurlijk nooit zonder gevaar. Was ook best wel spannend maar het viel uiteindelijk reuze mee. Het duurt maar een uur en de arts was zeer ervaren.
Waaaaauw, ik wist wel dat je veel was afgevallen maar jeetje mina wat zie je er goed uit zeg. Een compleet nieuwe Anne-Marie. Super knap van je!
Dank je wel Marijke. Jij hebt natuurlijk het tegenovergesteld de afgelopen maanden ervaren 🙂 Maar als het goed is ben je straks weer snel alle kilo’s kwijt en een mooi kindje rijker!
Woohooooo super proud!!!
Thnx 🙂
Super Anne-Marie wat een metamorfose en leuk geschreven je mag heel erg trots op jezelf zijn
Dank je wel Karin. Een metamorfose is het inderdaad. Ik gluur ook regelmatig stiekem naar mijzelf in de etalageruit.
Waaaaauwww! Super knap Anne-Marie. Je ziet er heel goed uit!
Dank je wel Eef!
Hulde dat je er zo open over bent, dit is voor heel veel mensen fijn om te lezen denk ik. Ontzettend stoer dat je het hele traject hebt aangedurfd! Ik heb van dichtbij gezien dat het geen kattenpis is. Echt knap!
Ik hoop er ook anderen mee te inspireren. Het valt niet mee maar je weet waar je het voor doet. En de resultaten zijn zo geweldig!
Mooi dat je zo’n persoonlijk verhaal online zet. Terecht ook, want jeetje wat mag je hier trots op zijn zeg, je ziet er supergoed uit!
Dank je wel Sandra. Ik ben ook best wel trots 🙂
Knap dat je deze stap hebt genomen vorig jaar en was super dat je dit deelt! Succes met de laatste paar kilo’s en wat fijn dat je nu eindelijk kan dragen wat je wilt ?
Ik moet weer helemaal op zoek naar mijn eigen stijl. Als je weer alles kunt dragen is het best lastig om te ontdekken wat je eigenlijk leuk vindt. Ik blijf oefenen hihi
Je was altijd al een fantastisch mens, maar nu ook (weer, want ik heb je ook heel lang gekend als superslanke den 😉 )een buitenkant waar je je fantastisch bij voelt. Trots op je! Ik blijf nog “lekker” jojo-en, maar je inspireert om het ook maar weer eens te gaan proberen hihi. Xx
Wat een ontzettend lieve woorden Karin, krijg er een brok in mijn keel van. Ook jij bent een prachtige vrouw, met helaas levenslang waar het gewichtsschommelingen betreft. Maar als ik aan jouw trouwfoto’s terugdenk weet ik dat je het kan! You go girl!
Ontzettend knap, ook dat je dit zo allemaal geschreven hebt. Een heel traject! Top.
Het was inderdaad een heel traject. Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Leuk om een lotgenoot tegen te komen. Ik vind het mijn beste beslissing ooit! Veel succes met de laatste loodjes. Ik ben, heel verrassend, weer aan het afvallen. Na 6 jaar, hahaha. Die GBP’s blijven je voor verrassingen stellen.
Ha lotgenoot! Je hoort uiteenlopende verhalen. Van mensen die weer al hun gewicht aankomen tot -gelukkig ook – mensen zoals jij. Ik hoop er het beste van en blijf er natuurlijk aan werken om op gewicht te blijven!
Wauw, jij bent gewoon een hele ‘ik’ kwijt geraakt 😀 proficiat! Ik zou nog wat moeten bijkomen, maar maagvergroting lijkt me geen goed idee, al zou het om af en toe eens op te laden voor een marathon toch wel handig zijn 😀
Dat realiseer ik me af en toe inderdaad, dat ik een heel (slank) persoon kwijt ben. Ik zou je maar de hele dag op mijn rug moeten dragen 🙂 Fijner ook voor mijn knieën enzo. Heb net je verslag van Parijs gelezen, ongelofelijk wat een afstanden jij kunt lopen. Respect!
Lieve mooie Anna. Topper ben je. Trots op je!!
Ik heb 1 vraag… wat doe je met het vel dat over is ?? Ga je nog voor operaties of is dat gewoon weg te proppen? Klinkt raar, maar is wel de praktijk lijkt mij ?!
Dank je! Ik moet zeggen dat het me tot nu toe reuze meevalt! Natuurlijk is de huid op vooral mijn bovenbenen en buik niet echt strak meer te noemen. Maar ik ben dan ook geen 24 meer hahaha. Met een strakke onderbroek (en badpak in de zomer) is het allemaal prima weg te werken. Vooralsnog overweeg ik nog geen (zware) operatie. Sowieso moet je eerst minimaal een jaar op gewicht zijn om in aanmerking te komen.
Anne-Marie ik vind je super stoer lijkt op de foto wel of je langer bent geworden.
Lieve schat zie al die lieve mails langs komen en ben heel trots op je en papa natuurlijk ook. Je hebt het fantastisch gedaan en het was lang niet altijd gemakkelijk.
Je ziet er prachtig uit en wat dat losse vel betreft dat is mij 100% meegevallen toen je mij dat liet zien. Het is eigenlijk een wonder hoe je er uitziet zonder kleren. Die paar kilo’s lukken ook nog wel het hoeft niet zo snel te gaan. Op naar de zomer met een nieuwe garderobe. Liefs mama.?????
Werpt al dat sporten en smeren toch nog z’n vruchten af, wat de arts ook mag beweren! Bedankt voor alle lieve woorden en steun XXX
Echt geweldig Anne-Marie!!
Wat zie je er fantastisch goed uit Anne- Marie! Ik vind het heel knap dat je zo open en eerlijk je verhaal hierover deelt. Je bent een voorbeeld voor velen!
Dank je wel Daniëlle voor lieve woorden. Ik weet niet of ik een voorbeeld ben voor velen, maar voor eentje zal al leuk zijn 🙂
Wauw Anne-Marie, wat zie je er goed uit! En wat een lef om je verhaal hier te doen. Gewicht – en alles eromheen – is gewoon een ‘beladen’ onderwerp en ik vind het echt knap dat je er zo open over bent.
Het moest maar eens over zijn met die beladenheid toch? Voor heel veel mensen is het gewicht een echte ‘strijd’.
Wat zie je er goed uit! Ik ben van 17 mei, dus nog niet aan een jaar, maar ik herken zoveel van wat je schrijft. Je doet echt dezelfde uitspraken als ik, haha!
Ik ben zelf superblij dat ik die beslissing heb genomen en het is me uiteindelijk erg meegevallen (zoals je schrijft; niet makkelijk, maar ook niet heel moeilijk) en ik ben blij om mezelf weer tevoorschijn te zien komen. En om kleren te kopen die ik leuk vind, in plaats van dat ze me passen. Dat is een heel groot ding. 🙂
Leuk dat het zo herkenbaar is. Gisteren weer nieuwe kleren gekocht en dan is het zo genieten om in ‘gewone’ winkels gewoon alles te kunnen kiezen wat je leuk vindt. Ik ben nog wel op zoek naar mijn nieuwe ‘stijl’. Heb jij dat ook?
Wat leuk dat je een hoop herkend en wat goed dat jij oom zo goed op weg bent! Ik heb gisteren weer nieuwe kleren gekocht en het is echt genieten om alles te kunnen kopen in normale winkels. Ben alleen nog wel erg op zoek naar mijn ‘stijl’. Heb jij dat ook?
Ja, dat is heel erg herkenbaar! Voor mij ging het paradijs open toen ik me besefte dat ik niet meer gebonden was aan de hoek met grote maten.
Ik moet inderdaad ook weer een stijl vinden die bij me past, maar ik merk wel dat ik toch weer terugga naar waar ik gebleven was voor ik dik werd. Met enige aanpassingen natuurlijk, want ik ben wel bijna 20 jaar ouder. 😉
Ik geniet er zo enorm van, dit was een van mijn beste beslissingen ooit.
Zo goed om te horen, gedeelde ‘smart’ is halve smart. Of in ons geval ‘gedeeld geluk’! Nu het weer mooi weer begint te worden realiseer ik me ook dat ik geen enkel zomerkledingstuk meer heb dat past. Dat wordt dus veel winkelen de komende maanden. Zo niet erg!
Wow, bedankt voor je openheid. Inspirerend voor velen denk ik. Uit mijn eigen omgeving weet ik hoeveel discipline en hard werken erbij hoort voor en nà deze ingreep. Chapeau! Geniet van de mooie buitenkant en de ijzersterke jij.
Bedankt voor je lieve woorden. Het gaat inderdaad niet vanzelf maar als je ziet waar je het voor doet valt het ook wel weer mee. Ik geniet met volle teugen!
Ahhhh zóveel respect voor jou Anne-Marie! Je doet het zo goed, ik vind het megaknap wat je hebt neergezet! Ik ga ook zo’n stappenteller halen, je hebt me helemaal geïnspireerd! Ik wil ook overal kleren kunnen shoppen! Wat kan eten toch lekker zijn hè…een Angel en Devil tegelijk 😉 Heel veel liefs!! En good luck met die laatste paar kilo! Gaat je lukken! ???
Dank je wel voor je lieve woorden. Ja die relatie met eten blijft een dingetje. Ik en blijf dol op lekker eten, daar valt tegen op te opereren. Gelukkig is balans het toverwoord. Leuk dat je ook gaat stappen tellen. Ben er echt verslaafd aan en het doet echt goed!!
Wow! Wat een verandering zeg. Wat fijn dat die maagverkleining zo goed heeft uitgepakt.
Lijkt me heerlijk als je dan van dat gewicht af bent en je zo lekker in je vel kunt zitten. Die laatste 3,5 kilo die je nog kwijt wilt zal vast ook wel lukken!
Dank je wel! Het lekker in mijn vel zitten is inderdaad het allerfijnst.
Wow, heel dapper! Je ziet er echt geweldig uit!
Dank je wel! Of het echt dapper is weet ik niet. In ieder geval verstandig 🙂
Hey Anne Marie, wat leuk om dit te lezen! Ik zelf word 7 december geopereerd, maar wat een angst en stress giert en door men lichaam! Mijn partner is een weekje geleden geopereerd.. ze heeft het meeste last gehad van de drainage. Ergens heeft het me nog meer stress gegeven.. zal het bij mij even goed verlopen? Zal ik meer of minder pijn hebben? Ga ik niet de muren oplopen van de vloeibare fase? Zoveel vragen die door men hoofd spoken. Maar het is heel fijn jou verhaal te lezen en ergens geeft het me wel een goed gevoel om er toch voor te gaan!
Ik snap je helemaal hoor! Maar bedenk maar: de moeilijkste stap heb je eigenlijk al genomen. En ik ga niet zeggen dat het allemaal meevalt maar wel dat alles een keer voorbij gaat en ’the only way up’ is! Heel veel succes!